صدای باران

شعر و مطالب جالب , رمان و داستان

صدای باران

شعر و مطالب جالب , رمان و داستان

داستان عاشقانه کوتاه جولیا و دیوید :

روزی پسری خوش چهره در یکی از شهرها در حال چت کردن با یک دختر بود، پس از گذشت دو ماه، پسر علاقه بسیاری نسبت به دختر پیدا کرد، اما دختر به او گفت: »میخواهم رازی را به تو بگویم.


«پسر گفت: گوش میکنم. دختر گفت: » من میخواستم همان اول این مسئله را با تو در میان بگذارم، اما نمیدانم چرا همان اول نگفتم، راستش را بخواهی من از همان کودکی فلج بودم و هیچوقت آن طور که باید خوش قیافه نبودم، بابت این دو ماه واقعا از تو عذر میخوام.

« پسر گفت: »مشکلی نیست.« دختر پرسید: »یعنی تو الان ناراحت نیستی؟ « پسر گفت: » ناراحت از این نیستم که دختری که تمام اخالقیاتش با من میخواند فلج است، از این ناراحتم که چرا همان اول با من روراست نبودی، اما مشکلی نیست من باز هم تو را میخواهم و عاشقانه دوستت دارم.« دختر با تعجب گفت: »یعنی تو باز میخواهی با من ازدواج کنی؟«

پسر در کمال آرامش و با لبخندی که پشت تلفن داشت گفت: »آره عشق من«

دختر پرسید: »مطمئنی دیوید؟« دیوید گفت: »آره و همین امروز هم میخوام تو را ببینم.« دختر با خوشحالی قبول کرد و پسر همان روز با ماشین قدیمی اش و با یک شاخه گل به محل قرار رفت، اما هر چه گذشت دختر نیامد… پس از ساعاتی موبایل دیوید زنگ خورد…

دختر گفت: سلام. پیتر گفت: سلام، پس کجایی؟ دختر گفت: »دارم میآیم، از تصمیمی که گرفتی مطمئن هستی؟

« پیتر گفت: اگر مطمئن نبودم که به اینجا نمی آمدم عشق من. دختر گفت: آخه… پسر گفت: »آخه نداره، زود بیا من منتظر هستم« و پایان تماس…

پس از گذشت دو دقیقه یک ماشین مدل بالا کنار دیوید ایستاد… دختر شیشه را پایین کشید و با اشک به آن پسر نگاه میکرد… پسر که مات و مبهوت مانده بود فقط با تعجب به او نگاه میکرد.

دختر با لبخندی پر از اشک گفت سوارشو زندگی من… دیوید که هنوز باورش نشده بود، پرسید: »مگر فلج نبودی؟ مگر فقیر و بدقیافه نبودی؟ پس… من همین الان توضیح میخواهم.« دختر گفت: »هیس، فقط سوارشو«


داستان عاشقانه کوتاه


آری، دخترک داستان عاشقانه کوتاه ما، دختر یکی از ثروتمند ترین افراد آن شهر بود. آنها ازدواج کردند و بهترین و عاشقانه ترین زندگی را ساختند.

دخترک سالها بعد داستان عاشقانه زندگی خود را برای همه تعریف نمود و گفت هیچ وقت نمیتوانستم شوهری انتخاب کنم که من را به خاطر خودم بخواهد، زیرا همه از وضعیت مالی من خبر داشتند و نمیتوانستم ریسک کنم… به همین خاطر تصمیم گرفتم که با یک ایمیل گمنام وارد دنیای چت شدم، سه سال طول کشید تا من دیوید را پیدا کردم، در این مدت طولانی به هر کس که میگفتم فلج هستم با ترحم بسیار من را رد میکرد، اما من تسلیم نشدم و با خود میگفتم اگر میخواهم کسی را پیدا کنم باید خودم را یک فلج معرفی کنم. میدانم واقعا سخت است که یک پسر با یک دختر فلج ازدواج کند، اما دیوید یک پسر نبود… او یک فرشته بود.





گلچینی از شعرهای زیبای مهدیه قمشه ای در وصف بهار و گل افشانی

آمد بهار و فصل گل افشانی

ساقی بیار باده روحانی


 


زان آب آتشین که فرو شوید

از جان و دل کدورت ظلمانی


 


زان آب آتشین که از آن برقی

در طور دید، موسی عمرانی


 


زان باده ای که اهل صفا نوشند

ظاهر به ماهِ روزه، نه پنهانی


 


آن کیمیای اهل سعادت را

از جام روی دوست کنی ارزانی


 


در فصل گل ستایش و تجلی ست

از آن بزرگ بانوی ایرانی


 


آن بانوی یگانه دین پرور

استاد علم و دانش قرآنی


 


گویی ز بامداد اَلست آمد

توفیق او به خدمت انسانی


 


عمری حدیث زلف پریشان گفت

تا خلق وا رهد ز پریشانی


 


بانوی اصفهانی صاحب دل

می داد درس حکمت ایمانی


 


بر عاشقان دانش و دین می گفت

تفسیری از صحیفه سبحانی


 


کز آفتاب دانش و دانایی

نوری گرفت جوهر سلطانی


 


پروانگان شمع شب افروزش

صدها رجال و عالم ربانی


 


او در میان مجمع مشتاقان

همچون نگین دست سلیمانی


 


از محضر یگانه، دین ارباب

آموخت بس لطایف عرفانی


 


بانویی از ثُلاله زینب بود

در روزگار خود به سخنرانی


 


گسترد خوان علم و صلایی زد

ما را بر این ضیافت و مهمانی


 


ای اصفهان که شهره آفاقی

چون گوهری به تارک سلطانی


 


هم مهد اهل دانش و دانایی

هم در هنر چو شمع فروزانی


 


خورشید آسمان هنر با فخر

بر سکه تو کرده زرافشانی


 


ای شهر پرطراوت و حکمت خیز

چون سرمه ای به دیده ایرانی


 


سردفتری در آیت زیبایی

سرچشمه ای ز چشمه حیوانی


 


ساقی بیار بار دگر جامی

تا بنگری به دیده پنهانی


 


هر ذره ای ز عالم هستی را

در کار خویش عالی و چه دانی


 


«آتش» به وصف مردم صاحب دل

بلبل به شاخ گل به غزلخوانی


داستان کوتاه و زیبای یک لیوان شیر

پسر فقیری که از راه فروش خرت و پرت هزینه تحصیل خود را به دست می آورد روزی دچار تنگدستی و گرسنگی شد. او فقط یک سکه ناقابل دز جیب داشت. در حالی که گرسنگی سخت به او فشار می آورد تصمیم گرفت از خانه بغلی تقاضای غذا کند.

با این حال وقتی دختر جوان زیبایی در را به روی او گشود دستپاچه شد و به جای غذا یک لیوان آب خواست. دختر جوان احساس کرد که او بسیار گرسنه است.برایش یک لیوان شیر بسیار بزرگ آورد.


پسرک شیر را سرکشیده و آهسته گفت:چقدر باید به شما بپردازم؟


دختر جوان گفت:هیچ.مادرمان به ما یاد داده در قبال کار نیکی که برای دیگران انجام می دهیم چیزی دریافت نکنیم. پسرک در مقابل گفت: از صمیم در از شما تشکر می کنم


پسرک که هاروراد کلی نام داشت پس از ترک خانه نه تنها از نظر جسمی خود را قوی تر حس می کرد بلکه ایمانش به خداوند و انسان های نیکو کار نیز بیشتر شد.تا پیش از این او آماده شده بود دست از تحصیل بکشد.


سالها بعد…


زن جوانی به بیماری مهلکی گرفتار شد.پزشکان از درمان وی عاجز شدند.او به شهر بزرگتری انتقال یافت.


دکتر هاروارد کلی در مورد مشاوره وضعیت این زن فزاخوانده شد.وقتی اون نام شهری را که زن جوان از آن آمده بود شنید برق عجیبی در چشمهایش نمایان شد.او بلافاصله بیمار را شناخت.


مصمم به اتاقش بازگشت و با خود عهد بست هر چه در توان دارد برای نجات زندگی او بکار گیرد.


مبارزه آنها بعد از کشمکش طولانی با بیماری به پیروزی رسید.روز ترخیص بیماری فرارسید.زن با ترس و لرز صورت حساب را گشود.او اطمینان داشت باید تا آخر عمر برای پرداخت صورت حساب کار کند.نگاهی به صورت حساب انداخت.جمله ای به چشمش خورد:


"همه ی مخارج بیمارستان قبلا با یک لیوان شیر پرداخت شده است"   امضا دکتر هاروارد کلی